Ülkemizde ve tüm dünyada yaygın olan feline herpesvirus hastalığı, kedilerde üst solunum yolu ve gözü etkileyen infeksiyöz etkenidir.
Kedi, herpesvirüs’e maruz kaldıktan sonra yaşamı boyunca enfekte olur. Bu, virüsün vücutta genellikle hareketsiz kaldığı, özellikle stres zamanlarında yeniden etkinleşebileceği anlamına gelir.
Virüs genellikle kediden kediye göz, burun ve ağızdan salgılar yoluyla bulaşır, ayrıca bu salgılarla çevresel kontaminasyon yoluyla da yayılabilir. Anneden yavruya da bulaşabilir. Hastalık her yaştan kediyi etkileyebilir ama özellikle genç kedilerde ve stresli kedilerin bir arada toplandığı yerlerde (örneğin barınaklarda ve yatılı tesislerde) yaygındır.
Feline herpesvirüs, konjonktivit (göz çevresindeki zarların iltihabı), keratite (kornea iltihabı) ve kornea ülserlerine (korneada yaralar) neden olur. Belirtiler arasında kızarık gözler, şişmiş konjonktiva, göz akıntısı (berrak veya renkli ve kalın olabilir) ve ağrı bulunur. Uzun süreli ve tekrarlayan enfeksiyonlar korneada kuru göz yara izine hatta körlüğe bile neden olabilir Feline herpesvirüsü yukarıdaki belirtilerin dışında genellikle burun pasajlarının iltihaplanmasına (rinit) neden olur. Bu durumda hapşırma, burun tıkanıklığı ve burundan akıntı ile sonuçlanabilir. Daha seyrek olarak ise virüs, zatürre, ağızda yaralar, cilt lezyonları ve vücut çapında hastalığa neden olabilir.
Kediler virüs ile enfekte olduklarında, genellikle hastalık kendi kendine geçene kadar 3 haftaya kadar belirtileri gösterir. Tekrarlayan enfeksiyonlar daha az şiddetli olabilir, ancak uzun süreli göz hastalığı oluşabilir.
Teşhis
Veteriner Hekim, kedi herpesvirüsü kedinin geçmişine ve belirtilerine, laboratuvar testlerinin sonuçlarına göre teşhis eder. Solunum bulguları ve kornea iltihabının varlığı, kedi herpesvirüsünün neden olduğu hastalığı düşündürür. Hasta kedilerin konjonktiva veya kornealarından alınan numuneler üzerinde laboratuvar testleri yapılabilir.
Tedavi
Veteriner Hekimler, kediniz için en iyi tedaviyi önerecektir. Antiviral ilaçlar göze uygulanabilir veya ağızdan alınabilir. Antibiyotikler virüslere karşı etkili değildir ancak ikincil bakteriyel enfeksiyonlar için reçete edilebilirler. Ciddi şekilde etkilenmiş kedilerde destekleyici tedaviler (sıvıların verilmesi veya ek beslemeler gibi) de gereklidir.
Korunma
Stres, virüsü yeniden aktif hale getirmek için uyarabilir ve hastalığın tekrarlamasına neden olabilir. Mümkün olduğunca kediniz için stresli durumlardan kaçınmak önemlidir. Örneğin, diğer hastalıklarla enfeksiyonlar, yeni bir evcil hayvanın tanıtılması, ev veya mahalle kedileriyle çatışmalar, hamilelik ve emzirme, barınma veya çevrede değişiklik, diyet veya rutin değişiklikler kediniz için stresli olabilir. Ayrıca kortikosteroid ilaçların kullanımı da virüsün yeniden aktifleşmesini tetikleyebilir.
Kedi herpesvirüsü 1 için bir aşı mevcuttur. Yavru kedilere ve kedilere uygulanan rutin aşı grubuna dahildir. Aşı, virüs bulaşmasını engellemez, ancak virüsün yayılmasını ve hastalık belirtilerini azaltabilir. Bazı aşılanmış kediler hala hafif hastalık belirtileri gösterebilir.
