Ayak veya patilerin iltihaplanmasını tanımlamak için kullanılır. Köpeklerde sık kedilerde nadir görülür.
Sebepleri
- Bakteri, maya, mantar ve parazitler
- Atopik dermatit, mevsimsel alerjiler, gıda hassasiyeti ve alerjik kontakt dermatit gibi alerjik hastalıklar
- Pemfigus foliaceus ve sistemik lupus eritematozus gibi bağışıklık aracılı hastalıklar
- Hipotiroidizm, hiperadrenokortisizm (Cushing hastalığı) ve hepatokütanöz sendromu da dahil olmak üzere hormonal veya metabolik hastalıklar
- Skuamöz hücreli karsinom, melanom ve mast hücreli tümör dahil tümörler
- Tahriş edici kontakt dermatit, yani travma, aşırı egzersiz veya sert yüzeylerde koşma, tırnak makası yanığı veya kıymık gibi cildin yabancı cisimleri
Klinik Görünüm
– Ayaklar ve pençeler genellikle kırmızı (iltihaplı) ve şişkindir. Nodüller (yumrular) veya mantar lezyonları (kerionlar), ülserler veya lezyonlardan akıntı (irin) olabilir. Genellikle tüy dökülmesi olur ve köpek sürekli olarak ayakları yalayabilir.
– Ayaklar iltihaplıdır ve şişlik olabilir. Kaşıntı, en sık etkilenen patilerin üst kısımlarıyla ilgili sürekli bir sorundur. Genellikle tükürük pigmentlerinden veya maya aşırı büyümesinden kaynaklanan kürkte kırmızımsı kahverengi lekelenme vardır. Temas pododermatitisi (tehlikeli bir madde üzerinde yürüme veya temas etme) vakalarında, genellikle patilerin alt kısımları etkilenir, ancak tüm pati etkilenebilir.
– En yaygın klinik belirtiler kabuklar (scabs) ve ara sıra kabarcıklarla ülserasyonlardır. Genellikle dört ayak da etkilenir, özellikle ayak tabanları ve tırnak yatakları. Dokuların aşırı koyulaşması ve erosif (ülsere) lezyonlarla kalınlaşmış, kabuklu ayak tabanları, özellikle pemfigus foliaceus vakalarında mevcut olabilir.
– Lezyonlar genellikle sekonder cilt enfeksiyonlarından kaynaklanır ve püstüller, kızarıklık ve iltihaplanma içerir.
– Genellikle sadece bir ayak etkilenir ve bir nodül veya bir veya daha fazla ülser olabilir. Tırnak yatağının skuamöz hücreli karsinomunda birden fazla ayak etkilenebilir.
Tedavi
Pododermatitin çok sayıda potansiyel nedeni olabileceğinden, tedavi planı geliştirebilmek için spesifik bir tanıya ihtiyaç vardır.
Altta yatan neden belirlendikten sonra, tedavi bu nedene yönelik olacaktır. Pododermatitin alerjik veya bağışıklık aracılı bir nedeni varsa, durumun iyileştirilemeyeceğini unutmamak önemlidir. Bu vakalarda, tedavi hedefi klinik belirtileri ve tekrarları en aza indirmektir.
Tedaviler, sekonder bakteriyel ve maya enfeksiyonları için şampuan yıkama, ayak banyosu veya mendil gibi topikal tedaviyi içerebilir. Daha şiddetli vakalarda oral antibiyotikler ve antifungal ilaçlar gerekebilir.
Tedavide yetersiz kalınırsa immunsüpresifler kullanılabilir.
